| In de workshop Creatief Schrijven hanteer ik opdrachten die ik zelf ontworpen heb. “Over De Schreef” is er zo een. De methode helpt je om van je rationele versie te komen tot een versie waarin ook je rechter hersenhelft een flinke inbreng heeft gehad. De ‘opbrengst’ van de vierde stap van mijn opdracht is vaak poëtisch en erg verrassend voor de schrijver zelf. De opdracht was: beschrijf een geluid dat belangrijk voor je is. De keuze van de deelnemer was: een muziekinstrument in een bergdorp. |
startverhaal
Het geluid echode door het dorp, het was zacht, lief, klagelijk soms, maar wonderschoon.
En het riep juist meer stilte op in het dorp waar we waren neergestreken, wat al stil was van zichzelf. Ondanks dat het geluid duidelijk hoorbaar klonk, was het geluid in zichzelf eigenlijk stil. Het benadrukte in elk geval de stilte van deze majestueuze plek, hoog in de bergen. Als de avondstilte is gevallen, het werk gedaan en de nacht zijn intrede doet bespeelt iemand in het dorp een citar of trekzak. Dit geluid hoorde ik meer dan 30 jaar geleden, is in de tijd verdwenen, maar het weerklinkt nu nog altijd in mij zelf.
derde stap…
Eens, zo’n 35 jaar geleden, hoorde ik in een hooggelegen dorp de magie van de bergen. De majestueuze pieken van de Himalaya waakten over het dorp waar ik mij bevond.
Het was avond en het leven in het dorp was figuurlijk maar ook letterlijk tot stilstand gekomen. Het werk was gedaan en de nacht deed zijn intree. De stilte strekte zich uit naar de hemel, toen de golven van muziek mij omvatten. De man kondigde het aanbreken van de nacht aan. Een helder geluid klonk, ijl en zacht, maar fibrerend door het duistere dal. De nachtstilte werd verbroken, maar nog intenser hoorbaar, zelfs voelbaar en breekbaar.
Zo zacht……dat het nu 30 jaar later nog hoorbaar is.
